KEDİCİK CİNNETİ

E-Posta Gönder

Bu hikâyede kullandığım dil ve üslubumdan dolayı okuyucularımdan özür dilerim…

Gerçek hayattan alınmış bazı figürler hikâyemde hayali bir karaktere dönüşmüştür… Şerefsiz bir karaktere sahip olan hikaye kahramanını yazıda isimlerini zikrettiğim hayvanlara benzettiğim için zikre konu hayvanlardan da özür diliyorum…

Zamanların birinde “Kedicik Cinneti” diye bir yer varmış… Kedicik cinnetinin başında Yahudilere köpeklik eden biri bulunurmuş… Bu Yahudi köpeği aynı zamanda ruh hastası biriymiş ama bunu çok az kimse bilirmiş… Ülkenin değişik yerlerinden kedicikler alır; onları allar pullar ekrana sunarmış… Onların etleri üzerinden halkın dikkatlerini kendi üzerine çekmeye çalışırmış…

Bu domuz ruhlu ihtiyarın birazda sakalı varmış… Kendini bazen mehdi bazen mehdinin askeri diye tanıtan bir şeytan askeriymiş… Kendinin kedicikler üzerinden yayın yaptığı bir A(di) dokuz canlı ekranı varmış… Etrafını çevreleyenlerin birçoğu da kendi gibi A(hlaksız) O(nursuz) imiş… Şeytana “Ad(a)nan” bu vatan haini dış düşmanların oklarını Müslümanlara atan bir “Oktar’mış”

Bu ahlaksız mahlûkun mehdi inancını sürekli gündeme getirmesi Müslümanlara, “siz asla adam olamazsınız, sizi ancak mehdi kurtarır, oturun mehdiyi bekleyin” mesajın vermek içinmiş. Yani Müslümanları inancı ile vurmayı hedefleyen bir sinsi şeytanmış... Bir ton makyaj ve boya ile ekrana sürdüğü et yığınlarını ekranlarda teşhir etmekle hem ahlakı bozmayı, hem genç nesli ekranlara kilitlemeyi hedefliyormuş… Namus düşmanı nesil bozucusu muslihleri/düzelticileri oynuyormuş…

Bu şerefsizin adilikte üstüne yokmuş… Her türlü namussuzluk kendisinden beklenirmiş… O dönemde mazlumları ezen, zalimleri besleyen A(macı) B(ozgun) D(evşirmek) olan bir devlete ve uydusu sayılan İ(tler) ülkesine ajanlık yaparmış… Dönemin bu zalim ve hain devletleri bu adam kılıklı, ruh hastası, hayvanların aşağısındaki mahlûka her türlü maddi ve siyasi imkânları sağlarlarmış… O da ipini koparmış köpek gibi sağda solda salya akıtırmış… Arkasındaki gücün mağruru bu cehennem yolcusu cibilliyetsiz, ahlaksız, manyağın parayla satın aldığı “satılmışlardan” müteşekkil ordusu da varmış…

Ne diline ne beline hâkim olamayan bu köpek suratlının, domuz ruhlunun ismi kıtalar aşmış ama cismi beş kuruş etmezmiş… Bu adi mahlûk sadece cinsel alanda değil fikir alanında da tam bir namussuzmuş… Bilim hırsızı imiş… Sağdan soldan, doğudan batıdan devşirdiği bilgileri kendi üretmiş gibi yapar, güzel kâğıtlara basar farklı dillere çevirir ve kitap pazarlarına sürermiş…

Kitaplarında öz ismini kullanmaz aksine H(ırsız) Y(üzsüz) bir şekilde iki temiz insanın ismini kullanırmış… Amacı Yahudi devletine giden yolu yürümekmiş… Masonluğu tescilli marka bir kâfirmiş… Yeryüzünün gelmiş geçmiş en adi, en ahlaksız, en karaktersiz, en kâfir ve en namussuz İslam düşmanı imiş…

Müslümanların ülkesinde kendi egemenliğini kurmuş şerefsiz mahlûk o kadar adi ve yüreksizmiş ki kendini Yahudi değil Müslüman diye tanıtırmış… Tabi kendini Müslüman tanıtıp ekranlarda namussuzca davranmasının bir amacı varmış… Amacı neymiş diye sormayın... Amacı Müslümanları namussuz, kadın düşkünü ve sapık diye göstermekmiş…

Bu adi mahlûk önceleri kendini Müslüman tanıttı, samimiliği oynadı, Müslümanların güvenini aldı ardından da mehdiliğini ilan etmeye hazırlandı… Ona gelen emir değişmiş olmalı ki ilk çıktığı zamanların aksi bir tavır içine girdi… Şerefsiz, haysiyetsiz, kişiliksiz, mütekebbir, arsız bir tavra büründü… Kim oldukları nerden geldikleri belli olmayan kediciklerle hem ekranda hem ekran gerisinde oyun oynaş, sarmaş dolaş olurmuş…

Utanmaz, edepsiz, İslam düşmanı bir kâfir olduğunu anlayanlar onun hakkında değişik yerlerde yazı yazınca, ona uşaklık eden, para kölesi, iman yoksunu avukatları hemen bu yazanları dava ederlermiş, birçok para alırlarmış… Kimse bu köpekleşmiş Yahudi hakkında yazı kaleme alamaz olmuş… Ona dokunan yanıyormuş…

Binlerce dosyayı incelemekten aciz yargı ne hikmetse bu soysuz keferenin davalarını hiç bekletmezmiş… Kedicik cinnetinde şehvet cinneti geçiren bu insan müsveddesinin her davasının lehte sonuçlanması halkın yeniden yargı hakkında düşünmesine neden olmuş... Dine saldıran bu haysiyetsize tepki gösterenler neden yargı önünde mağlup konuma geçiyorlar? Dine saldıran bu alçak neden davaları kazanıyor? Dinin bu ülke de değeri ne kadar? Diye soruyorlarmış...

Bu namussuzun “kedicikler cinneti” diye isimlendirdiği yer, Müslüman bir iktidarın emri altındaki ülkede imiş… Namussuzluğuna ise din giysisi giydirmiş Şehvet delisi, ekran serserisinin sözlerinin ikisinden birisi ya inşallah ya da maşallah olurmuş… Kediciklerine her fırsatta sulanır ve ekranlar karşısında “ağzını yerim senin” gibi şerefsiz ve namussuz sözler edermiş… Maalesef dönemin Müslüman iktidarı bu facir kefere hakkında hiçbir işlem yapmamış, adi mahluk gün geçtikçe azmış…

Tımarhaneden çıkmış bir deli görüntüsü veren bu akıl ve edep fukarası ile etrafını çeviren hayâ ve edep mahrumu kedicik ve köpekçikler ekranlarda Ankara havası çalıp oynarlarmış… Ekran tam bir pavyon ve diskoyu andırırmış…

Dönemin Müslümanları bu ahlak yoksunu, akıl ve ruh dengesi bozuk, şizofrenliği kesin olan A(rsız) O(nursuz) köpekten rahatsızlarmış ama ona dokunamıyorlarmış… Arkasında büyük (d)ayılar varmış… Hikâyemizi namus düşmanının hazin sonu ile bitirmek isterdim ama inş. devamı başka bir zamana…

Tarih dinsizlerin, densizlerin yüzüne değil dini kullanan namussuzların yüzüne tükürmeye devam edecektir…

Tükürün şerefsiz yüzlere, yüreksiz kalleşlere…

28.10.2014