İSMAİLİ TESLİMİYET, İBRAHİMİ CESARET

E-Posta Gönder

İsrailoğulları, İbrahim’in soyundan gelirler… Allah, İsrailoğullarından bir inek kesmelerini emreder ama kesmemek için bin dereden su getiriler… İbrahim ise İsmailini, ciğerparesini Allah istedi diye gözünü kırpmadan kesecekti… İbrahim’in İsrailoğullarından farkı “hesapsız iman” farkıydı…

Allah, İbrahim’den İsmailini kurban etmesini istemişti… Kurban “yakınlık” demektir… Allah, İbrahim’in kime yakın olduğunu test etmek istiyordu ama sadece bunu değil bununla birlikte herkese “kimin nerde durması gerektiğini, kime ve neye ne kadar değer verilmesi gerektiğini göstermek” istiyordu…

Hayatta en çok kime ve neye değer verdiğinize bakın… Unutmayın! Hayatınızın en değerlisi; kendisini kaybettiğinizde delisi olduğunuz şeydir… Eğer en değerliler listenizin en başında Allah yoksa o listede sıralama yanlış başlamış demektir… İlk düğme yanlış iliklenmişse gerisi hep yanlış olur...

İsmailiniz; makamınız, eviniz, işiniz, eşiniz, eş dost çevreniz, çoluk çocuğunuz, ana, baba kardeşleriniz, vaktiniz, keyfiniz olabilir… İsmailinizin sizleri Allah’a yakın kılıp kılmadığına bakın… İsmailiniz sizleri Allah’tan uzaklaştırıyorsa İsmail’den uzaklaşmayı değil, İsmail’e bakışınızı değiştirmeye çalışın…

İbrahim biliyor ve inanıyordu ki; rabbine yakın olabilmek için İsmail’den uzak durması gerekmiyordu… İsmail’i feda etmekten ziyade yeri ve zamanı geldiğinde feda edebilme cesaretini göstermektir İbrahim’i iman… Yani İsmail, Allah’tan uzaklaştıran değil, Allah’a yakınlaştıran bir vesile olmalıydı…

İsmail, “Allaha kulak veren” demektir… İsmailinizi; rabbinizin hizmetine adamamış, rabbinizin yolunda kullanmamış, rabbinize yakınlık vesilesi görmemiş aksine İsmailinizi amaçsallaştırmışsanız İsmailiniz sizin değer listenizin ilk sırasına oturmuştur demektir… Artık İsmailiniz “rabbe kulak veren” değil “rabbe kulak tıkayandır” demektir…

İsmailiniz rabbe kulak verirse yeri ve zamanı geldiğinde “rabbin ne emrediyorsa onu yap” diyen Hz. İsmail gibi size zorluk çıkarmayacak aksine dava yolunda ilerleyişinizi hızlandıracaktır…

İsmail, İbrahim’in zor zamanlarında Allah’ın bir vergisiydi… İbrahim bunun bilincinde idi… Zor zamanda gelen insana sevgili olur… Allah’ın kendisi için “Halil” dediği Hz. İbrahim İsmailini çok sevmişti… Allah, İbrahim ve İsmail’i denedi… Bu deneme sadece baba-oğul sevgisinin sınanması değil hayat ile hayatı verenin arasında bir tecihte bulunma denemesiydi…

İbrahim ve eşinin zürriyetten kesildikleri bir zamanda kendilerine lütuf olarak verilen İsmail’in kesilmesinin istenmesi anlamlı değil mi? İsmail gittiğinde İbrahim’in artık çocuğu olmayacak… İbrahim İsmailsiz kalacaktı… Almayı bilen vermeyi öğrenmeli değil mi? Allah; zor zamanda, beklenmeyen zamanda verdiğini geri istiyordu…

Bir gün Allah sizlere gözbebeğiniz olan, size sevgili gelen, çok kıymet ve değer verdiğiniz, kendisinden ayrı kalamayacağınız, zor elde ettiğiniz İsmailinizi sizden feda etmenizi beklerse sakın gözünüzü kırpmayın, İsrailoğulları gibi kıvırmayın… İsmailinizi rabbinizin dini ve davası için feda etmekten çekinmeyin…

İsmail’ini rabbine feda etmekten çekinmeyen İbrahim’e Allah, hem İsmail’i bağışladı hem de İshak’ı lütfetti… İbrahim rabbine bir vermek istedi, rabbi ise ona iki verdi… Rab yolunda feda eden kar eder… Feda edebilmek için iman cesaret ister…

İbrahim’i imana sahip olamayanlar hem İsmaillerini hem de kendilerini kaybederler…

İMANIN CESARETİ, KIRAR HER ESARETİ

02.11.2014