AKIL VE TAKVA SINIRI

E-Posta Gönder

İnsanların heva peşinde sürüklendiği, aklın toplumsal kabullere tutsak edildiği, vicdanın korkulara yenik düştüğü, insanların demir attıkları yerlerden emir aldığı; menfaat düşkünlüğünün dinin, dostluğun, dürüstlüğün, kardeşliğin, insanlığın üzerinde tutulduğu bir dönemi yaşıyoruz.

Bencillik, bananecilik, boşvermişlik özellikleri ile akıllı geçinen, sorumsuzluğu ile sorun üreten, Dini dünyanın sadece manevi alanı olarak gören, batılılaşma ve modernleşmeyi dinde de yaşamaya çalışan, tesettürü modalaştıran, dini kalbe ve camiye hapseden, modayı ilahlaştıran, teknolojik gelişmelerin kurbanı olan, kendini dünyanın merkezi gören, dünyayı babasının evi zanneden, kendinden başkasına çalışmayan sorunlu varlıklarla aynı ortamı paylaşıyoruz.

İnsan canının hiçe sayıldığı, insan kanının sudan ucuz olduğu, bilincin ekmek peynir gibi tüketildiği, inancın ayırıcı bir vasıf olmaktan çıkarıldığı, insanların takvasına göre değil de makam ve mallarına göre sınıflandırıldığı ve tanımlandığı adına modern denilen bir felaketler küresinde yaşıyoruz…

Bu zamanda deli damgasını yemeyenin aklına şaşarım… Artık akıllı nitelemesi aklını yanlış yerde kullananlar için kullanılıyor… “Ahmet, Mehmet akıllı adamdır” denildiğinde bilin ki akıl kendi alanının ve sınırlarının dışına çıkarılmıştır… Gerçi günümüz akılcıları aklın sınırsızlığını düşündükleri için aklın sınırının olmadığını söyleyecekler…

Kur’an; “sizin en akıllınız Allah katında en değerli olandır” demedi, en takvalı olanı en değerli addetti… Neden mi? Çünkü akıl takva sınırını aştığında takla atmaya başlar… Takva sınırını geçmeyen akıl ise tıkandığı yerlerde dinden takviye görür… Yani vahiy, din aklın gabya bakan gözüdür… Dinsiz akıl hem kör hem de nankördür… Onun içindir ki aklı olmayanın dini, dini olmayanın da aklı olmaz…

Takva sınırında duran akıl, gerçek akıldır; takva duvarını atlayan ise Allah katında değersizdir ve Kur’an’daki hayvanlardan da aşağı nitelemesinin muhatabıdır… Takva sınırı aklın durması gerektiği yerin olduğunu anlatır… Takva nedir diye soracak olursanız? “İlahi sınırlara, sınırlamalara riayet etmektir” derim…

Şeytan aklını çevreleyen takva sınırını ihlal ettiği için kovuldu… Akıl takva sınırını aştı mı korkunçlaşır, tehlike saçar… Şeytanın tehlikeli olduğu gibi… Onun için “ittika etmeyene ittiba(itaat) edilmez”…

“Bana akıl verme aklım bana yeter” diyenler aklı her şeye yeter gören miskinlerdir… Akıl yetseydi şayet istişare müminlerin vasfı olur muydu hiç? Peygamberler vahiyle gelir miydi? Toplumda hiç olmak istemiyorsanız, Allah’ın değerlisi olmak istiyorsanız aklınızı kullanın ama takva sınırları dışına çıkmayın… Takva sınırlarını aşarsanız “gerçek aklı” kaybedersiniz…

Adam korkağın teki, korkakça davranmanın adını tedbir koymuş ve toplumun ekseriyeti onun gibi düşünüyor yani mevcut toplumsal akıl korkaklığı tedbir; cesareti, yerinde hareket etmeyi delilik olarak ifade ediyor…

Şimdi siz kalkıp toplumsal akla muhalefet ederseniz deli damgasını yiyeceksiniz toplumsal akla uyarsanız gerçek aklı kaybedersiniz… Bu durumda siz deli diye nitelenmekten korktuğunuz için gerçek aklı özünden uzaklaşmış topluma feda mı edeceksiniz?

Kaypaklığın adının işini bilmek, yağcılığın adının işini yürütmek, dobra olmanın adının deli ve sorunlu olduğu bir toplumda sizce gidiş nereye?

Peygamberlere neden deli nitelemesi yapılıyordu biliyor musunuz? Toplumsal aklın dışına çıktıkları için, yanlış oturmuş toplumsal kabulleri kabullenmedikleri için deli diye niteleniyorlardı, kabul edilmiyorlardı… Toplum gibi olmadıkça, toplumun su içtiği “akıl yitikliği çeşmesinden” su içmedikçe toplumdan deli nitelemesini sık duyacaksınız…

Peygamberler aklını yitiren deliler değil, gerçek aklı yitirmiş delilerin niteledikleri delilerdi… “Akıllı o’dur ki ahiret için çalışa” diyen nebinin akla nasıl bir tanım getirdiğine bakar mısınız? İşini hile yalan ve dolan ile yürütenlerin; açıkgöz, iş bitirici, çalışkan gibi nitelemeleri kazandıkları bir toplumda sizin dürüst olmanız hak ve hukuka riayet etmeniz, kimseye haksızlık etmemeniz, enayilik diye niteleniyorsa sevinmekten ve kendinizle gurur duymaktan başka yapacak bir şey yok…

Haktan uzaklaşmış toplumun delisi olmak hakkın velisi olmaktır…

29.10.2014