Çocuklarımızın Katilleriyle Hesaplaşmak

E-Posta Gönder

Toplumların, halkların ve insanlığın temel vazgeçilmez değerlerinin başında çocukları gelir. Çocuklara yaklaşım insanlığa ve özgürlüğe bakış açısıyla paralellik göstermektedir.

Ortadoğu başta olmak üzere tüm dünyada, savaşlardan ve çatışmalardan en fazla etkilenen, zarar görenler ise çocuklardır.

Savaşların, sömürünün, ırkçılığın ve devlet faşizimlerinin faturasını ödeyen yüzbinlerce çocuk açlıktan ölmekte, katliamlar ve istismarlarla karşı karşıya bırakılmaktadır.

Somali`den Afganistan`a, balkan ülkelerinden Ortadoğu’ya kadar yoksulluğun ve savaşların en ağır bedelini ödeyen çocukların olduğu bir dünyada kimse eşitlik, adalet ve sosyal devletten sistematiğinden bahsetmesin.

Kapitalist sistemin prototipi olan ırkçı ulus devlet zihniyetleri ise susamışlıklarını ve başarısızlıklarını çocuk bedenlerine saldırarak gidermeye çalışmışlardır.

Bu yöntemin en yaygın kullanıldığı yerlerin başında ise Kürdistan gelmektedir.

Kürdistan ulusal mücadelesinin ve halkının geldiği düzeyi kabullenemeyen zihniyetin, gerçekleştirdiği çocuk katliamlarının haddi hesabı kalmamıştır.

Yüzlerce çocuğun katili olan bir devletin ayakta kalması mümkün olabilir mi?

Uğur Kaymaz on iki yaşında on üç kurşunla katledildi. Ceylan Önkol, Enes Ata, Berkin Elvan, İbrahim Aras katledilen çocuklardan sadece birkaçıdır. Son on iki yılda 186 çocuk katledildi.

Asker ve polisin eliyle katledilen çocukların hesabını veremeyen bir zihniyet; barışı, demokrasiyi, adaleti getirebilir mi?

Ceylan Önkol`un " o güzel gözlerinin ışıltısından" korkan bir devlet, çocuklarımıza özgür bir gelecek vaad edebilir mi?

Uğur Kaymaz`ın kaleminden korkan bir anlayış, Kürdistan`ın tüm çocuklarını kucaklayabilir mi?

Berkin Elvan`ı nişan alan kurşunun taşıyıcısı kirli zihniyet, demokrasiyi bu ülkeye getirebilir mi?

Roboski`de öldürülen çocuklarımızın hesabını vermeyen bir devlet, özgürlükleri ve kardeşliği sağlayabilir mi?

Şengal`de katledilen, Rojava`da öldürülen, Somali`de açlıktan ölen, Filistin`de bombalanan, Gezi`de infaz edilen, Amed`te bombalanan, Mahabat`ta asılan, Mısır`da elinde bomba patlayan, Küba`da kaçırılan tüm çocukların kaderi birse eğer,o zaman sorgulanması gereken zihniyet de birdir.

Toplumları, halkları ve insanlığı uçuruma sürükleyen bu sistemlerden hesap sormak her zamankinden daha fazla elzem olmuştur.

Çocuklarımız onurumuzdur!

Çocuklarımız geleceğimizdir!

Çocuklarımız, Pir Seyid Rıza`nın emanetidir!

Çocuklarımız, Mazlum Doğan`a olan sevdamızdır!

Çocuklarımız kimliğimizdir!

Çocuklarımız dünyaya uçurduğumuz barış güvercinleridir!

Çocuklarımız, Uveyş anaya merhaba diyen kardelenlerimizdir!

Çocuklarımız bizim yaşama bakışımız ve duruşumuzdur!

Çocuklarımız, Sayın ÖCALAN`ın "muazzam değer verdiği" geleceğe akan pınarlarımızdır!

Biz faşizmin zulmüne inat, çocuklarımıza onurlu bir gelecek hazırlamaya ve katledilen güzel gözleri anmaya devam edeceğiz..

Tüm annelerin ellerinden öperek...

Selam ve saygılarımızla..

Nurullah Tunç

10.09.2014