TERÖRÜ AMA’LI KINIYORUM II

E-Posta Gönder

1988 yılında Selman Rüşdi isminde biri Peygamberimize ve eşlerine hakaretlerle dolu “Şeytan Ayetleri” isminde bir roman yayınlamış bunun üzerine İran devriminin lideri Humeyni, Müslüman asıllı ve İngiltere vatandaşı söz konusu kişinin öldürülmesine fetva vermişti. O günden beri Rüşdi öldürülmedi ama ortalıkta rahat dolaşamaz oldu.

O yıllarda Müslüman âlim ve aydınlar konuyla ilgili makaleler hatta müstakil kitaplar yazdılar. Humeyni’n fetvasını destekleyenlerin dayanak olarak ileri sürdükleri dayanak, Peygamber dönemine dair nakledilmiş rivayetler idi. Mesela öldürülenlerden biri –ki en çok nakledilip üzerinde durulan- Ka’b b. el-Eşref isimli Yahudi’dir. Rivayetlerden anladığımıza göre bu şahıs şair olup şiirleriyle Peygamber (s.a.v.) ile Medine’li Müslüman kadınları aşağılamakta, ayrıca Bedir’de müşriklerin yenilgiye uğramalarından sonra Mekke’ye gidip müşriklerin Müslümanlarla savaşmaları için onları teşvik etmiştir. Bunun üzerine Peygamber (s.a.v.) bu şahıstan rahatsızlık duyduğunu ve ondan kurtulmak istediğini beyan etmiştir. Sonuç olarak Müslümanlardan birkaç kişi gizlice evine baskın yapıp onu öldürmüşlerdir.

Rivayet söz konusu şairin öldürülmesi sırasında bağlı bulunduğu Nadr oğulları ismindeki Yahudi aşiretiyle Müslümanlar arasında antlaşma mı vardı, harp hali mi vardı belli değildir. Nitekim bir kısım tarihçiler antlaşma bulunduğunu söylerken bir kısmı bulunmadığını söylemektedir.

Yine bu şairin kabile içerisinde konumu nedir? Kabile onu bu işle görevlendirmiş miydi yoksa kendi inisiyatifiyle mi hareket ediyordu? 

Mekkeli müşrikleri savaşa teşvik etmesi o aşiretin antlaşmayı bozduğu anlamına gelir mi? Bu da rivayetten anlaşılmamaktadır. 

Bu nedenle bu tür rivayetlere bakarak dünyanın her neresinde peygambere hakaret eden varsa öldürülebilir hükmü çıkarılamaz. 

Kur’an-ı Kerim’de En’am suresinde şöyle buyrulmaktadır: “Onların Allah’ın yanı sıra yalvarıp durduklarına sövmeyin ki aşırılık yaparak bilgisizce onlar da Allah’a sövmesinler. Zira biz her ümmete yaptığını işte böylece güzel gösterdik. Nihayet dönüşleri Rablerinedir. (Allah yaptıklarını onlara haber verecektir.”  (En’am 108). Ayetten de anlaşılacağı gibi bu tür suçların cezası ahrette Allah tarafından verilecektir.

Kuşkusuz bir dinin mensuplarının kutsal kabul ettiği birine hakaret, sıradan bir kişiye hakaretle bir değildir. Bir dinin kutsalına hakaret ettiğiniz zaman onu kutsal kabul eden o din mensuplarının her birine ayrı ayrı hakaret etmiş oluyorsunuz ve elbette bunun suçu çok büyüktür.

Bu sebeple terörü kınıyorum ama Charlie Hebdo dergisinin hakaret içeren Peygamber karikatürlerini daha yüksek bir sesle hem kınıyor ve hem de lanetliyorum. Yine İslam âlemindeki terörün asıl müsebbibi Müslümanları aşağılayan ve onları kale almayan Batılıların kendileri olduğu halde başka ülkelerdeki terörü kale almayan ve ucu kendilerine dokunduğunda feveran eden, kutsallara saldırıyı fikir hürriyeti şeklinde anlayıp bunu Batı’nın değerleri olarak takdim eden Batıyı ve onlara destek verenleri de kınıyorum.