KUR’AN-SÜNNET İLİŞKİSİ

E-Posta Gönder

Geçmiş dönemlerde de, günümüzde de kasıtlı yahut kasıtsız Sünnetle Kur’an’ı birbirlerinin rakibiymiş gibi gösterenler olmuştur. Bazen de Sünnetin önemine işaret etmek için Sünnet Kur’an’ın üzerine çıkarılıp Kur’an ikinci plana indirgenmiştir. Bu son kesim Kur’an’dan söz edince de, onda her şeyin bulunduğunu; her bir kelimesinin binlerce manası olduğunu hatta bugünkü modern ilmin keşiflerinin de Kur’an’da bin dört yüz yıl önce haber verildiğini söyler.

Sünneti Kur’an’ın rakibi görenler, Sünnetin Kur’an’a hâkim olduğunu söylemektedir. Bunların bir kısmı bu sözle Sünnetin Kur’an’ı açıkladığını kasteder ama sözün kendisi tutarsız ve çirkindir. Sünnet Peygamber’in sözü veya davranışı, Kur’an ise Allah’ın sözüdür. Böyle bir söz ister istemez Peygamber’in Allah’a hâkim olduğu hissini insanda uyarmaktadır. Hâlbuki Peygamber Allah’ın kuludur ve Allah’ın emrini ilk yerine getirendir.

Bu konuda tutarsız ve ölçüsüz sözlerden biri de Kur’an’ın delil olarak getirilemeyeceği, Sünnetten delil getirmek gerektiğidir. Buna delil olarak derler ki: “Hz. Ali, Abdullah b. Abbas’ı Haricilere gönderirken: ‘Sakın, Kur’an’dan onlara delil getirme, Sünnetten delil getir’ demiş”

Bu söz çokça zikredilir. İnsan ister istemez şöyle düşünüyor:

O zaman elde Müslümanların her kesiminin ittifak ettiği hadis külliyatı mı vardı. –bugün var mı ki?-

Abdullah b. Abbas Kur’an’ı bilmeyen biri mi? Sahabe arasında Kur’an’ı bilme ve onu tefsir etme konusunda şöhret bulmuş biriydi. Öyle ki, nakledildiğine göre sahabeden Abdullah b. Mes’ud onun hakkında “tercümanu’l-Kur’an” demiştir.

Hariciler, Kur’an’dan getirilecek delili kabul etmezlerdi de hasımları olan İbnu Abbas’ın getireceği hadisi mi kabul edeceklerdi?

Bugün internetten Müslüman bir âlimi dinledim, şöyle diyor:

“Çocuğunuz hastalandığında iyi bir doktor arasınız ve doktora götürürsünüz. Doktor size: Çocuğunuzun kulağını veya ayağını keseceğim derse, sebebini sorarsınız; böyle doktorluk mu olur, der ve başka doktora götürürsünüz. Ama bir hoca size akla mantığa, o ana kadar bildiğiniz dine aykırı bir şey söylediğinde hemen kabul edersiniz.”

Oysa Kur’an’da müminlerin vasfı şöyle anlatılır: “Sözü dinlerler fakat güzeline uyarlar.”

Anlattıklarımızdan Sünneti ciddiye almadığımız sonucunu çıkaranlar olabilir. Böyle bir düşüncemin olmadığını kendi hesabıma belirteyim.