İSLAMİ YÖNETİMDE MÜSLÜMAN OLMAYANLAR

E-Posta Gönder

Günümüzde değişik din mensupları için inanç hürriyetinin ancak demokrasi ve laiklikle sağlanabileceği yaygın bir kanaattir. Oysa laiklik dini düşünce ve inançlar için önce bir çerçeve çizer; dini düşünce ve inançları sadece kul ile Allah arasındaki alana hapseder ve insana bu çerçeve içerisinde özgürsün, der. Dinin toplumsal alana müdahale ve bu alandaki görünümlerini kesinlikle yasaklar.

İslam ise hem kul ile Allah arasındaki alanda hem de hukuk, ekonomi, eğitim ve diğer sosyal konularda toplumsal alandaki görünümlerine tam bir serbestlik tanır.

Geçmişte İslam ile yönetilen devletlerde diğer inanç mensuplara dair davranışlarında eleştirilecek hususlar olabilir ama o dönemlerde Hıristiyan âleminde Müslümanlara karşı davranış ve uygulamalarıyla kıyasladığımızda sözünü ettiğimiz Müslüman yönetimler bunlardan kat kat üstündür.

Geçmiş dönemdeki İslami yönetimlerin Müslüman olmayanlara uygulamalarına dair eleştirilecek hususlar Kur’an’a uymayan fakat o dönemlerde Müslüman olmayan devletlerin uygulamalarından esinlenen ve mütekabiliyet esaslarına uyan hususlardır. Bu hususların ayrıntılarına girmeyeceğiz. Bu konuda bir iki misal verecek olursak; kendi dinlerine Müslümanları davet etmelerinin yasak oluşu, Müslüman bir ülkede eski kilise ve havralarının restorasyonu dışında yeni kilise ve havra inşa edememeleri, bazı dönemlerde ata binmelerinin yasaklanması gibi hususları zikredebiliriz.

Kur’an’ı hâkim kılan bir yönetimde Müslüman olmayanlar kendi inançlarının bütün emir ve yasaklarının gereğini tam bir özgürlük içerisinde yerine getirir, ulus devleti eğitiminden geçmiş ve bu eğitime meftun olanların aksine inançlarının kitabının hukukuna göre yargılanırlar: “İncil ehli, Allah’ın onda indirdikleriyle hükmetsinler.” (5 Maide 47).

Bugün için yeryüzünde başka inanç mensuplarına kendi inançlarına göre yargılanma hakkı tanıyan bir sistem yoktur.

Günümüz Avrupa’sında bazı devletlerde Müslümanların inançlarını yaşama konusunda kimi haklar tanınıyor; cami inşaatına izin veriliyor, giyimlerine baskı yapılmıyorsa kendi toplum ve devletleri açısından bir sakınca görmemelerinden kaynaklanmaktadır.