KÖPEKLER İNSAN

Derin bir nefes aldım Ve arabaya baktım Arabanın içinde İnan Dört köpek saydım12.08.2012 18:14

KÖPEKLER İNSAN

Nedendir bilinmez
Ama oldum olalı
Köpeklerden korkarım
Hep

Hani
Küçükken az kovalamadılar beni
Okula giderken

Az yolumu değiştirmedim
Onların yüzünden
Tarlalarda yürüdüm çoğu zaman
Yollarda değil

Onlarla
Amansız takiplerimiz oldu
Gölge gibi
Durdum, durdular
Yürüdüm, yürüdüler
Bu yüzden
Hep geri geri yürüdüm
Ellerimde taş
Gözlerimde yaş

Doksan altı mayıs ayında
Diyarbakır’ın Çınar’ında
Bir yerde dalmışım gene
Bilgisayarın başında
Evden de epey uzakta
Saatte baktım
Yeni bir gün başlamakta
Böylece çıktım yola
Vardım caminin yanına
Dörtyol kavşağına
Trafik ışıklarına

Ortalıkta ne in ne cin
Anlayacağınız etraf çok çok sakin
Sadece kavşakta bir toros araba
Yol kenarında
Parkta
içeride birkaç adam oturmakta

Ellerim cebimde yürüyorum
Diyarbakır’dan Mardin’e doğru
Rampayı çıkıyorum

Eli metre uzaklaştım ışıklardan

Ve Beyaz Toros arabadan

Tam önümde
Yüz iki yüz metre ileride
Ben desem yüz
Siz deyin iki yüz
Sokak köpeği
Hücuma geçmiş bana doğru koşmakta
Bir göz attım etrafa
Her şey epey uzakta
Sığınacak tırmanacak bir direkte
Yok ortalıkta
Tek ümidim artık beyaz toros araba

Yaklaşmadılar bana
Veremedim bir mana

Çıkarmadım inanın
Ellerimi cebimden
Boş verdim köpekleri
Takmadan yürüyorum

Artık

Bende kendimi
Bir ölü sayıyorum.
Erkekçe bir şekilde
Bari ölsem diyorum.

Aniden
Hepsi birden
Anlaştılar gizliden
Tek bir sıra halinde
Geldikleri o yerden
Geri döndüler
Birden

Derin bir nefes aldım
Ve arabaya baktım
Arabanın içinde
İnan
Dört köpek saydım

Bir de inancım var yüce Allah’a

Ama nede olsa
İçinde birkaç insan var ya
O yüzden son ümidim araba

Köpekler, yaklaştı, yaklaştı, yaklaştılar

Bitti bitecek
takatim
Çaresiz bir şekilde
Arabadakilere baktım