Yusuf Ziya Döger Kürdistan ve Türkiye’de savaşın son bulması, barış ve huzurun tesis için yazıyordu.
Çok sayıda gazete ve internet sitesinin ilgisini gören, makaleleri yayınlanan Döger, kendi ifadesine başvurulmadan, Facebook’ta terör örgütü propagandası yaptığı iddiasıyla Elazığ Valiliği tarafından görevden alındı.
Yusuf Ziya Döger’in 140 makalesi, çok sayıda televizyon programından sadece bir kaç cümle seçilerek suç delili olarak öne sürüldü.
Yusuf Ziya Döger açıklamasında şu ifadeleri kullandı:
“Savcılık tarafından hakkımda yürütülen iki kovuşturma var. Birincisi Bingöl Savcılığı tarafından hakkımda Türklüğe hakaretten açılmış dava 301. madde kapsamında olup şuan Adalet Bakanlığının iznini beklemektedir. Bu konuda savcılığa bile ifade vermiş değilim henüz.
İkinci dava ise ilk davadan haberdar olan Elazığ Savcılığı tarafından kovuşturulmam için siber suçlardan araştırılmam istenmiş. Bu kapsamda Elazığ Terörle Mücadele Şübesi bugüne kadar yazdığım makaleleri, Facebook sayfamı, Katıldığım Tv programlarını ve Yuotube üzerinden paylaştığım videoları tek tek incelemiş. Dört makelemin içinden cımbızla çekilmiş bir kaç cümle, Facebook sayfasında yayınladığım Ey Raqip Marşı’nın slayt görüntülerinin içinde Öcalan fotografı olduğu için örgüt propagandası olarak kabul edilmiş ve yine Facebook üzerinden yayınladığım Kürdistan haritası propaganda olarak kabul edilmiştir. Bir televizyon programında devletin Silvan’da sivil halkı koruyamadığını belirttiğim için propaganda olarak alınmış.
Bu konu ile ilgili polise dün ifade verdim.henüz hakkımda savcılık dava açmamıştır.
Bu iki durumdan vazife çıkaran Elazığ Valiliği ve İl Milli Eğitim Müdürlüğü ortak imza ile Terör örgütü propagandası yaptığımı ileri sürerek hakkımda idari soruşturma bile açmadan beni görevden uzaklaştırmış bulunmaktadırlar.”
Yusuf Ziya Dögerin yeni çıkan kitabı:
Şeyh Said Hareketi Sonrası Pêçar Tenkil Harekati 1927
Yusuf Ziya DögerŞeyh Said Hareketi Sonrası Pêçar Tenkil Harekati 1927
Elinizdeki kitap birçok yönden okuyucuya “ilkleri sunma” özelliği taşımaktadır. Öncelikle “yerel tarih” kavramı “resmi tarih” kavramının karşısına konularak tartışmaya açılmış; yerel tarihin tarih yazımındaki yeri, anlamı ve önemi çokça rastlanmayacak bir biçimde okuyucuya sunulmuştur. Yazar ele aldığı tarih kesitiyle ilgili olarak sağlıklı ve benzerine ender rastlanan bilgiler edinmemiz yönünde önemli bir rol üstlenmiştir.
Şeyh Said Kıyamı öncesi ve sonrasındaki sosyal, siyasal/ askeri durum ve ilişkiler sosyolojik bir yaklaşımla ele alınmış, çoğumuzun kendimize; “Ben bugüne kadar neden bu pencereden bakamamışım?” sorusunu sormamızı sağlayacak algıya ulaşmamızı kolaylaştırmıştır.
Şeyh Said Kıyamı sırasında ve sonrasında ve daha sonraları yapılan diğer harekâtlarda uygulanan vahşetin; yapılan acımasızca katliamların ve insani olmaktan çok uzak olan diğer yöntemlerin tümünü yine yazarımızın ağzından, duygusal yaklaşımdan ziyade, gerçekçi ama çarpıcı bir dille anlatımını içimiz acıyarak okuyacağız.
Cumhuriyet’i kuranların, onu koruma/kollama güdüsüyle davranırlarken nasıl da insani değerlerden arındıklarına, kendilerinden olmayan tüm unsurlara tereddütsüz bir şekilde nasılda “soykırım” uyguladıklarına, “kendi haklılıklarına başkalarını inandırma” çabalarında nasıl da sınırsız bir şekilde onursuzlaştıklarına tanık olacağız.
Özellikle Yerel Tarih Anlatımında pêçar tenkil ve tedip harekâtı bölümünü okurken, onca insanın; bebeklerin, çocukların, kadınların, hasta ve yaşlı erkeklerin –Nazi fırınlarına örneklik teşkil edercesine- evlere doldurulup ateşe verilişleri gözümüzde canlanacak, o insanların oradan yükselen çığlıkları ufuklarımızı yırtacak, yeni açılan penceremizden geçmişimize tekrar tekrar dönüp bakmak zorunda kalacağız.
